• ぶつける【打付ける】
  • Ⅰ
    • 1〔投げつける〕throw; फ्याँक्नु ;
    • 2〔衝突させる〕
      • 頭をテーブルに打付けた She hit her head on the table. उसले टाउको टेबलमा ठोक्काई ।
      • 転んだら打付けた所が浮腫んだ When I fell down, where was hit got swollen. लड्दा ठोकिएको ठाउँमा सुन्नियो (/ ढाडियो / फुल्यो) ।
      • 事故で打付けたので体に炎症が起きた The limbs got swollen (/ inflamed) because hit by an accident. दुर्घटनामा ठक्कर लागेकाले शरीरका अङ्गमा सुजन भयो ।
  • Ⅱ
    • 〔難問／激しい感情などを投げかける〕
      • ～に怒りを打付ける trun one’s indignation upon~; ~माथि फन्कनु (/ आफ्नो आक्रोध पोख्नु)
      • 彼は激しい言葉を打付けてきた He snapped at me. उसले मलाई भुक्यो । ; उसले कर्कश आवाजले मलाई करायो ।